|
inne artykuły : energia jądrowa energia jądrowa artykuł 2 artykuł 3 artykuł 4 artykuł 5
6. Energia jądrowa - jej przyszłość
Pomimo katastrofy w Fukushima zainteresowanie energią jądrową nie maleje, nawet w Japonii, która importuje obecnie 90% swojej energii.
Norwegia planuje rozpoczęcie budowy reaktora wykorzystującego tor jako paliwo. Chiny udzieliły olbrzymich kredytów na poszukiwanie nowych technologii jądrowych, tak samo działają Indie.
Wszyscy zdają sobie sprawę z tego, że wkrótce wyczerpią się surowce naturalne i, że trzeba oszczędzać, odnawiać z surowców wtórnych oraz szukać rozwiązań w przyśpieszonym rytmie.
To jest jedyna, pokojowa droga zapobiegająca brakom.
Ale świat staje się coraz mocniej skupiony na konkurencyjności rynku i natychmiastowym zysku, niż na inwestycjach długoterminowych.
Kraje rozwijające się świetnie na tym wychodzą - uprzemysłowione, popadają w kryzys.
Surowce mineralne są nierównomiernie rozmieszczone wokół globu i trzeba dużo dyskutować o gospodarowaniu nimi.
Jedna rzecz jest pewna: aby produkować dobra, potrzebna jest elektryczność, nawet jeśli włoży się wysiłek w jej oszczędność.
Wyrażanie energii elektrycznej w KWh jest nieodpowiednie, bo energii tej nie możemy gromadzić, trzeba ją szacować w MW (moc) tzn. poprzez zapotrzebowanie chwilowe.
W tym celu potrzeba jest solidna i niezależna baza produkcyjna, bez emisji CO2.
Część tej bazy mogą stanowić elektrownie wietrzne i ogniwa słoneczne podłączone w system z hydroelektrowniami. Te ostatnie są bardzo reaktywne na chwilowe zwiększenie mocy dzięki ich wyjątkowej możliwości gromadzenia energii w zbiornikach wodnych.
Podłączenie do sieci parku elektrowni wietrznych nie jest proste, z jednej strony pracują one nieregularnie, z drugiej, mają skomplikowany system sterowania automatycznego. Z pewnością wyjdzie na jaw problem kosztów.
We Francji hydro energia nie przekracza15%, całej produkowanej energii, z pewnym potencjałem rozwojowym dla stacji STEP. http://www.connaissancedesenergies.org/fiche-pedagogique/hydroelectricite
Nie trzeba wierzyć do końca, że któregoś dnia obejdziemy się bez energii jądrowej. Trzeba dalej prowadzić poszukiwania i przede wszystkim zwracać uwagę na koncepcje, które doprowadzą do rozwiązania problemów z promieniotwórczymi odpadami, jak np. projekt reaktora z płynnymi solami toru, wybrany jako jeden z przyszłościowych pomysłów na Międzynarodowym Forum Generacja IV. https://fr.wikipedia.org/wiki/Forum_International_G%C3%A9n%C3%A9ration_IV
Możemy się odrobinę zdziwić, że młodszy brat Superphenixa (ASTER) dostał rządowe kredyty na wysokości 250M€ narozwój, podczas gdy, ten z płynnymi solami uhonorowano jedynie paroma milionami euro.
Powoli można zmniejszać udział energii jądrowej w całkowitej produkcji.
Najlepszą strategią do tego celu jest zastosowanie prawdziwej polityki trwałego rozwoju, na własnej bazie energetycznej, bez spekulowania na rynku surowców pierwotnych.
Mamy nadzieję, że nowy EPR we Flamanville będzie któregoś dnia funkcjonował prawidłowo i zastąpi częściowo te najstarsze.
Prototyp kosztuje drogo i jego konstrukcja jest powolna, ale taka jest cena postępu.
I przede wszystkim, niech jego system pilotowania automatycznego stanie się jaśniejszy, w obecnej wersji jest zbyt skomplikowany. Instytucje, Francji, Finlandii i Anglii, odpowiedzialne za bezpieczeństwo nuklearne wypowiedziały się z wielką rezerwą co do jego niezawodności i żądają od konstruktora wprowadzenia zmian.
Ta współpraca pokazuje na ile czujne są służby odpowiedzialne za bezpieczeństwo.
Zagrożenie wynika często z chęci obniżenia kosztów za wszelką cenę, niegodziwego traktowana personelu, posługiwania się zleceniobiorcami nie zawsze kompetentnymi. Do poczytania Revue Z (Przegląd wywiady i krytyka socjalna n° 6)
Oto sposób, w jaki Europa widzi godziwą cenę energii.
Cała technologia zabezpieczania odpadów promieniotwórczych zrobiła ogromny postęp.
Jeśli przechowywanie będzie się odbywać z respektem w stosunku do populacji, to jest ono możliwe.
Najważniejsze jest organizacja wokół zmniejszenia udziału energii jądrowej, żeby służby odpowiedzialne za bezpieczeństwo nie musiały gorączkowo szukać rozwiązań, w celu przedłużenia życia starzejących się reaktorów dla pokrycia kosztów produkcji.
Francję czeka jeszcze inne wyzwanie,zapewnić ciągłość fachowej obsługi - do 2015 roku, 40% przejdzie na emeryturę. Czy znajdzie się specjalistów do zapewnienia obsługi starzejących się urządzeń? Co roku opuszcza uczelnie 360 specjalistów w dziedzinie energetyki jądrowej i są oni poszukiwani przez EDF, Areva, GDF(Gaz de France) Suez. Brakuje chętnych na kierunkach naukowych.
Tę problematykę omawia Etienne Klein w swojej bardzo mądrej książce „Galilée et les Indiens“, wydaną w Flamarionie.
inne artykuły : energia jądrowa energia jądrowa artykuł 2 artykuł 3 artykuł 4 artykuł 5
|
